122: Evlilik

Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur.

Muhterem kardeşim “bu bayan” olarak tabir ettiğin hatun kişiyle evlenmekte nasıl bir sakınca gördüğünü anlamadım.

Eğer evlenmeyi kast ettiğin kadın Müslüman, Rabbine itaatkâr, iffetli ve kocasına sadık bir kadınsa bil ki dünyada sahip olabileceğin en hayırlı nimetlerden birine nail olmuş olursun.

İmam en-Nesei (rahimehullah)’ın Abdullah bin Amr (radıyallahu anhuma)’dan tahriç ettiği hadiste Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyuruyor:

إِنَّ الدُّنْيَا كُلَّهَا مَتَاعٌ ، وَخَيْرُ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْمَرْأَةُ الصَّالِحَةُ

“Dünya’nın hepsi hayat için gerekli olan şeylerle doludur. Dünya’da hayat için gerekli olan en hayırlı şey ise salih kadındır.”  

Endişen bekâr olmayıp evlenip boşanmış bir kadın olmasından kaynaklanıyorsa şayet ki ben öyle anladım o zaman bunun cahiliye davranışlarından olduğunu bil. Bu hususta senin için Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in evliliklerinde yeterince bir cevap vardır. Zira onun (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in on bir zevcesinden sadece üçü bekârdı. Aişe, Safiyye ve Cuveyriyye (radıyallahu anhunne). 

Evlenip boşanmak zorunlu olarak bir kusur değildir. Özellikle boşanmanın sebebi erkeğin şiddetiyse. Yukarıda dediğim gibi eğer evlenmeyi düşündüğün kadın salih Müslüman bir bacıysa evlenmene dinen bir mani yoktur. Bekâr olmayışı bu durumda ne manidir ve ne de bir kusurdur.

Sana bu bağlamda tavsiyem Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem)’in tavsiyesine uymandır. İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın Ebu Hureyre (radıyallahu anhu)’dan tahriç ettiği hadiste Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyuruyor:

تُنْكَحُ الْمَرْأَةُ لأَرْبَعٍ لِمَالِهَا وَلِحَسَبِهَا وَجَمَالِهَا وَلِدِينِهَا فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّينِ تَرِبَتْ يَدَاكَ

“Kadın dört şeyden ötürü nikâh olunur: Malı için, soyu için, güzelliği için, dini için. Sen dindar olanı ele geçirmeye bak. İki elin topraklansın.”

Allah-u Â’lem.