57: Beşeri Mahkemelere Gitmek

Hamd alemlerin rabbi olan Allah’a, salat ve selam Rasûlullah’a olsun.

Biz Müslümanlar, tağutî sistemin beşer ürünü olan kanunlarını ve kanunlarını uygulayan kurumlarını reddetmek, inkar etmek ve meşru görmemekle emrolunmuşuz.

Allah’u Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Sana indirilene ve senden önce indirilenlere inandıklarını ileri sürenleri görmedin mi? Tağut'a inanmamaları kendilerine emrolunduğu halde, Tağut'un önünde muhakemeleşmek istiyorlar. Halbuki şeytan onları büsbütün saptırmak istiyor.”

Onlara: Allah'ın indirdiğine (Kitab'a) ve Rasûl'e gelin (onlara başvuralım), denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün. (Nisa 60-61)

Her ne kadar bu ayetler şeriat mahkemesini bırakıp küfür mahkemelerini tercih eden münafıkları yeriyorsa da, Rabbani âlimlerimizin çok güzel tavsiyesi şudur: “Bütün dünyalıklarını dahi kaybetsen de sakın bu tağuti mahkemelere müracaat etme!”

Kişi hakkını elde etmek veya şahsına karşı yapılmış olan zulmü def etmek için meşru yollara yani İslam’ın izin verdiği çözümlere müracaat etmelidir. Eğer meşru yollarla sorununu çözemez ise hakkını ahirete bırakmalıdır. Her durumda beşeri mahkemelere müracaat etmeyi yanlış görmekteyim.

Anlaşmazlığın çözümü, haklı veya haksız belirleme ve ona göre hüküm verme konusu değil de zulme uğramış veya iftiraya maruz kalmış kişinin zulmü veya iftirayı nefsinden def etme amacıyla mahkemelerin gücünden istifade etmek amacıyla gitme mecburiyetinde kalmış Müslümanları tekfir etmek doğru değildir. Çünkü iki taraf arasında ki anlaşmazlığı çözmek ile zulmü nefsinden def etmek için mahkemeye müracaat halleri farklı şeylerdir.

Bu beşeri mahkemeleri meşru görmek veya İslam’a aykırı verilen hükümlerin doğru olduğuna inanmak küfürdür. Ama malına el konulmuş veya zulme uğramış bir Müslümanın mahkeme gücünden faydalanması ve hakkının tekrar kendisine iade edilmesi veya kendisine yapılan haksızlığı engellemek için mahkemeye müracaat etmesi muhakeme değildir. Allah’u Teâlâ en doğrusunu bilendir.