236: Meleğe yada Şeytana Vurulurmu?
Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhû. Hamd âlemlerin rabbi olan Allah’a, salât ve selam efendimiz Rasûlullah’a, ehli beytine, ashabına ve yolunu takip eden mü’minlere olsun.
Musa (aleyhisselam) şeytanla değil, ölüm meleği ile karşılaşmış ve vurup gözünü çıkarmıştı. Kıssa şu şekildedir: Ebu Hureyre (radiyallahu anh) rivayet eder Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Ölüm Meleği Musa (aleyhisselam)’a gönderildi. Yanına gelince Ona vurdu ve gözünü çıkardı. Rabbine dönüp dedi ki: Beni ölümü istemeyen birine gönderdin. Dedi ki: Allah Ona gözünü geri çevirdi. Ve dedi ki Ona dön ve şunu de: Elini bir öküzün üstüne koysun. Elinin örttüğü her bir kıl için ona bir sene vardır. Dedi ki: Ey Rabbim sonrası ne olacak? Dedi ki: Sonrasında ölüm vardır. Dedi ki: O halde şimdi (canımı al). Allah’tan, Mukaddes Toprağa bir taş atımı mesafeye yaklaştırılmayı istedi. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Orada olsaydım yolun yanında kırmızı tepenin altında olan kabrini sizlere gösterirdim.” (Buhari ve Müslim)
Bu hadisi bazı bid’atçılar ve günümüzde sünnete bakışlarında problem olanlar hadis akla yatmıyor diye inkar etmişlerdir. Halbuki hadis sahihtir ve akla aykırı değildir. Açıklamasını alimlerimiz şu şekilde yaparlar:
Allah-u Teâlâ Ölüm Meleğini görevini yerine getirmesi için değil imtihan için göndermişti. Tıpkı İbarahim, Lut, Davud (aleyhisselam)’a ve tıpkı Meryem (aleyhisselam)’a meleklerin gelmeleri ve onları tanımamaları gibi Musa (aleyhisselam)’a Ölüm Meleği insan suretinde gelmiş ve Onu tanıyamamıştı. Musa (aleyhisselam)’a izin almadan direkt evin içine girmiş ve “canını almaya geldim” demiştir. Musa (aleyhisselam)’a evine saldırmış birine öfkelenerek ve canına kastetmek isteyen birine mukabele vererek nefsi müdafaa kastıyla vurmuş ve gözünü çıkarmıştır. Bu her dinde var olan meşru bir fiildir. Daha sonra bir daha dönüp ona ölüm meleği olduğunu söyleyince teslim olmuş ve canını kabzetmesine izin vermiştir. Mesele bundan ibarettir.
Allah’a hamd ve Rasûlü Muhammed’e salât ve selam olsun. Davamızın sonu âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd etmektir.